انرژی

یه دوست دارم که از کلاس سوم دبیرستان باهاش آشنا شدم. از همون اول که باهاش آشنا شدم واقعاْ‌دوستش داشتم چون خیلی صادق و روراست بود اگه دوست نداشت درباره چیزی حرف بزنه دروغ بهم نمی بافت خیلی راحت منظورشو می رسوند که دوست نداره حرف بزنه یا اصلاْ اهل پز دادن نبود اینکه بخواد بیشتر از اونی که هست خودشو نشون بده .خلاصه یک کلام صافه صاف. الان حدود ۷ سال از اون موقع ها می گذره و از معدود دوستای دبیرستانه که هنوز باهاش در ارتباطم. این دختر پر از انرژیه. هر وقت باهاش حرف می زنم کلی انرژی می گیریم ازش. واقعاْ این آدم انرژی مثبت ساطع می کنه. حتی تو شرایطی هم که خودش ناراحته ولی بازم انرژی منفی نمی ده. آدم جالبیه. چند وقت پیش تولد گرفته بود که متاسفانه من نتونستم برم. سر به سرش گذاشتم بهش گفتم اکس پارتیه؟!! گفت نه بابا، منو دختر خاله هام همین طوری، عادیش تو فضا هستیم دیگه احتیاج به اکس نداریم که!! می خواستم از این نوشته این نتیجه رو بگیرم که واقعا چه قدر خوبه که همیشه به همه انرژی مثبت بدیم، این طوری مطمئناً افراد زیادی خودشون مشتاق برقراری ارتباط بیشتر هستن. من خودم اینطوریم که، کسی که همش ناله کنه و انرژی منفی بده منو یاد بدهکاریام می ندازه! دوست ندارم با این جور آدما ارتباط داشته باشم. البته یه موقع هایی از روی ناچاری ارتباط دارم! نه اینکه بگم دردو دل بده، منظورم اینه که آیه یاءس خوندن بده!!