بارون می یاد

نزدیکه یک ساعته اومدم کافی نت که پست جدید بنویسم، ولی از اون موقع تا الان دارم وبلاگ بچه ها رو می خونم چون دیر به دیر می یام وبلاگ های به روز خونده شده تعدادشون زیاد می شه و وقت بیشتری صرف می شه. ممنونم از تکتکتون که به یادم بودین. نمی دونم باید از کجا بگم. با یه نفر که از دوره کاردانی در حد سلام و احوال می شناختمش و اونم اینجا قبول شده خونه گرفتم. روز اولی که مامان و بابام برگشتن برای اصفهان اشک چشمم بند نمی یومد. خودم در تعجب بودم چون فکر می کردم که خیلی راحتتر بتونم با این شرایط کنار بیام. همه غم های عالم اومده بود رو دلم. خیلی لحظات بدی بود ولی خدا رو شکر خیلی زود عادت کردم. چند روز اول که شیر آلات و کابینتهای خونه نصب نبود که واقعاْ‌ مشکل بود برام. ولی الان دیگه همه چیز رو به راهه. این طوری زندگی کردن باعث می شه ادم قدر اون چیزهایی رو که داره بیشتر بدونه و هر لحظه اش خدا رو برای بهبود شرایط شکر کنه. ۳ روز اینجا داره بارون می یاد. موقعی هم که من از خونه می خواستم بیام بیرون بارون می یومد یه کم مردد شدم ولی دیدم اگه بخوام با آب و هوای خوب پیش برن باید کلی از زندگیمو تعطیل کنم!!