دمی با حافظ

راهی است راه عشق که هیچش کناره نیست 

آن جا جز آن که جان بسپارند چاره نیست 

هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود  

درکار خیر حاجت هیچ استخاره نیست 

ما را ز منع عقل مترسان و می بیار 

کان شحنه در ولایت ماهیچ کاره نیست  

او را به چشم پاک توان دید چون هلال 

هر دیده جای جلوه آن ماه پاره نیست  

فرصت شمر طریقه رندی که این نشان 

چون راه  گنج بر همه کس آشکاره نیست  

نگرفت در تو گریه حافظ به هیچ رو 

حیران آن دلم که کم از سنگ خاره نیست