برنامه

دیگه الان کاملاً ادب شدم که وقتی می خوام یه پست جدید بنویسم به جای اینکه اول صفحه بلاگ اسکای رو باز کنم و توش بنویسم صفحه ورد رو باز کنم و اینجا تایپ کنم که اگرم اینترنت قاطی کرد نوشته هام نپره. از قدیم گفتن آدم عاقل از یه سوراخ دو بار گزیده نمی شه!(یا یه چیزی تو همین مایه ها بود) اما من اعتراف می کنم که این اتفاق دو بار برام اتفاق افتاد!!!

همیشه حسرت آدمهایی رو خوردم که تو زندگی روزمره و مطمئناً با نگاه باز تر اگه نگاه کنیم نه فقط برای هر روز بلکه برای آینده طولانی مدتشون هم  روی همون برنامه ای که برای خودشون قرار می دن پیش می رن. افسوس از یه بار که من بتونم به طور کامل و بدون هیچ نقصی طبق برنامه ای که می نویسم عمل کنم. تا یه برنامه می نویسم همه کارهای غیر پیش بینی شده یهویی اتفاق می یفته! نمی دونم این از بدشانسی منه یا از خوش شانسی من! البته بگم اگه برنامه برای بیرون رفتم و خرید کردن باشه به بهترین نحو عمل می شه!!! ولی اگه کاری باشه که من دوست نداشته باشم یا اون کار برام سخت باشه اون برنامه هیچ وقت عملی نمی شه. به غیر از برنامه ای که گفتم تنها برنامه ای که حدود 80% انجام شد و برای من راضی کننده بود برنامه درسی تو فرجه های ترم قبل بود که 20 واحد داشتم اگه رو اون برنامه عمل نمی کردم با اون درسهای تخصصی و سخت حتماً برام مشکل ساز می شد.

ولی واقعاً اون دسته از آدمهایی که برای هر ساعتشون برنامه دارن و طبق اون برنامه پیش می رن چه طوری می تونن به برنامه عمل کنن؟!