زندگی، هدف،...

زندگی دانشجویی با همه سختیها، خوشی هاش بالاخره تموم شد! تجربه خوب و در عین حال سختی بود. ولی خوب تو این مدت خیلی چیزها دیدم، یاد گرفتم، تجربه کردم. با آدمهای مختلفی آشنا شدم. چیزهایی با چشم خودم دیدم که گاهاً از انسان بودن خودم متنفر می شدم! آدمهایی رو دیدم که تو این دوره از زندگی چه کارها که نمی کردن! به این نتیجه رسیدم که یه عده واقعاً لیاقت آزادی های زندگی دانشجویی رو ندارن! هی روزگار. خدا چه قدر بنده رنگ و وارنگ داره. خدا چه قدر صبر داره! این مرحله از زندگیم هم گذشت. بزرگترین حسنش این بود که این مرحله یه هدف بود، حتی همون غربتش برای من یه هدف بود! بماند که بنا به دلایلی چند ماهش خیلی بهم سخت گذشت. هدفی که برای رسیدن بهش و طی مسیرش زحمت کشیدم. حالا دوباره باید هدف چینی کنم و برای رسیدن بهشون تلاش.